12 mei '20 Niets blijft duren. Ook het slechte niet.
“Niets blijft duren. Het goede niet. Het slechte niet,” aldus mijn grootmoeder zaliger. Zij was noch filosofe, noch beursexperte. Maar, gezegend, geblutst en gebuild door het leven, stond ze wel met haar twee voeten op de grond. Nuchter. In goede tijden reed ze met de rem op. In slechte tijden keek ze vooruit.
Jarenlang leek er geen eind te kunnen komen aan de economische groei en de beurshausse. Ook al was het dan niet altijd rozengeur en maneschijn, elke mogelijke valkuil werd vakkundig vermeden. De uitbraak van het coronavirus in China en de snelle verspreiding ervan over de rest van de wereld maakte hier abrupt een einde aan. Het virus, dat lang werd afgedaan als een lokaal probleem, stortte heel de wereld in een gezondheidscrisis zonder weerga. De dodentol ligt hoog. De hele zorgsector barst uit zijn voegen. Lockdowns in harde of lichtere vorm zijn de enige manier om de pandemie in te tomen. Daardoor echter gaat ook het bedrijfsleven door een nooit geziene crisis. De economische tol ligt hoog.
Zonder het te willen, bevindt de mensheid zich in een politiek, sociaal, medisch en economisch experiment. Ondanks de lieflijk klinkende naam doet corona pijn. Op alle vlakken. Niets is nog zoals het was. Iedereen zoekt én vindt manieren om met de situatie om te gaan. Dit is de eerste stap naar betere tijden. En het wordt beter. We poneren dit niet uit beaat optimisme. We geloven wel in de menselijke veerkracht en inventiviteit.
Laat ons realistisch zijn. Terug naar normaal is pas mogelijk wanneer er een efficiënte behandeling en/of een vaccin is. Geen van beide zullen plots als een deus ex machina neergelaten worden op het wereldtoneel. Zekerheid dat er een probaat medicijn of werkend vaccin gevonden wordt, is er trouwens niet, maar nog nooit werd zo koortsachtig naar een middel gezocht. De geluiden zijn alvast positief.
Maar tot dan zijn handhygiëne en sociale afstand de enige verdediging nu Europa en de Verenigde Staten de lockdownmaatregelen geleidelijk versoepelen. China bewijst dat het mogelijk is. Zelfs in Wuhan, het epicentrum van de epidemie, openen fabrieken opnieuw de deuren en de Chinese consument verschijnt – zij het schuchter – weer ten tonele. Afgaande op het beursherstel sinds de dieptepunten van 23 maart – een pullback naar het 50-daags gemiddelde – en de forse terugval van de volatiliteit – de VIX-index halveerde tot onder de 40 – lijken beleggers er wel vertrouwen in te hebben. De resultaten over het afgelopen kwartaal vielen alvast mee. Dat die resultaten vooral de wonden van corona in China en slechts in beperkte mate die van de lockdowns in Europa en de Verenigde Staten dragen, lijkt beleggers niet te deren. De markt kijkt vooruit en heeft er zich bij neergelegd dat het huidige kwartaal slechter wordt en dat het onmogelijk is om de gevolgen van COVID-19 voor de rest van het jaar in te schatten.
Nochtans zou het verwachte omzetherstel in de tweede jaarhelft wel eens pijnlijk kunnen worden voor de winstgevendheid. Tijdens een lockdown ligt alles immers eenvoudigweg stil. Er wordt geen omzet gedraaid, maar ook de kosten kunnen tot een absoluut minimum worden teruggedrongen. Bij een geleidelijke exit komen de werkingskosten – mét surpluskosten voor alle veiligheidsmaatregelen – onmiddellijk hoger te liggen zonder dat de omzet noodzakelijkerwijs volgt. In productieomgevingen zullen de veiligheidsmaatregelen hoogstwaarschijnlijk resulteren in verminderde efficiëntie. Om een nieuwe golf van besmettingen te vermijden, mogen we er hopelijk vanuit gaan dat klanten de winkels niet bestormen. Sowieso zal de trafiek in de winkels beperkt worden. En dan stelt zich nog de vraag hoe zwaar de consument in zijn buidel getroffen wordt.
Op korte en middellange termijn kan dit leiden tot ontgoocheling en dus verhoogde volatiliteit. Op voorwaarde dat er binnen afzienbare tijd een behandeling of vaccin komt – iets waar de optimist in ons wel op rekent – komen bedrijven ook deze crisis weer te boven. Door de band genomen, staan de ondernemingen financieel sterk en beschikken ze over een ruime liquiditeitspositie. Dat er een aantal zaken die in pre-coronatijden gewoon waren fundamenteel zullen herdacht worden, is een zekerheid. Voor bepaalde sectoren zullen de organisatorische en de financiële consequenties groter zijn dan voor andere. De moeilijkheden die de ene onderneming ondervindt in het aanpassingsproces zal dan weer de opportuniteit zijn voor de andere.
In deze filosofie positioneren we ook onze portefeuille. Bij de invulling trachten we een evenwicht te vinden tussen bescherming op korte termijn en potentieel op lange termijn. De basis voor de aandelenkeuzes blijft steeds dezelfde: een stevig verdienmodel, een solide financiële onderbouw en een redelijke waardering. Daarbij hebben we slechts één doel voor ogen: uw vermogen laten groeien, voor u en de volgende generaties.
Door Kristof De Graeve
Blijf op de hoogte en schrijf u in voor onze updates.
Je bent met success ingeschreven op de nieuwsbrief.