17 feb '21 De toekomst zal groen zijn, of niet zijn
“In 2050 zal de EU klimaatneutraal zijn.” Dit is de kernboodschap van de Europese Green Deal die in december 2019 op de jaarlijkse klimaattop werd voorgesteld. Maar de ambitie is veel ruimer. De Green Deal moet de Europese Unie “omvormen tot een eerlijke en welvarende samenleving, met een moderne, hulpbronnenefficiënte en concurrerende economie, waar vanaf 2050 netto geen broeikasgassen meer worden uitgestoten en economische groei is losgekoppeld van het gebruik van hulpbronnen. Ook moet de Green Deal het natuurlijk kapitaal van de EU beschermen, behouden en verbeteren, en de gezondheid en het welzijn van de burgers beschermen tegen milieugerelateerde risico’s en effecten. Bovendien moet deze transitie rechtvaardig en inclusief zijn.”
Green Deal: een waslijst aan vernieuwingen
Meer dan 75% van de uitstoot van broeikasgassen in de Europese Unie is afkomstig van de productie en het gebruik van energie. De energiesector koolstofvrij maken, is derhalve een belangrijke doelststelling. Om het energieverbruik te doen afnemen, zal de EU ook inzetten op het renoveren van gebouwen. Een ander speerpunt in het actieplan is zorgen voor schonere, gezondere en goedkopere vormen van particulier en openbaar vervoer. Vervoer veroorzaakt immers 25% van de uitstoot. Ten slotte heeft de EU zich voorgenomen om bedrijven te helpen innoveren zodat zij mondiaal toonaangevend kunnen worden in de groene economie.
Kortom, alle sectoren zijn betrokken en moeten hun bijdrage leveren. Bepaalde sectoren zullen wel varen bij deze transitie. Andere industrieën zullen kreunen. Bij uitbreiding geldt dit voor hele regio’s en lidstaten. Om de nood te lenigen en de groene golf op gang te trekken, voorziet de EU een investeringsbudget van minstens 1.000 miljard euro voor de komende 10 jaar. Investeringen zijn een noodzakelijke, maar onvoldoende voorwaarde om de doelstellingen van de Green Deal te realiseren. Heel het wet- en regelgevend kader moet daarop gericht zijn. Daarom zal de klimaatneutraliteit tegen 2050 in een wet gegoten worden. Die Europese klimaatwet zet een koers voor het gehele EU-beleid en zorgt voor duidelijkheid bij overheden, bedrijven en burgers. Ook de Europese taxonomieverordening, een classificatiesysteem voor duurzame activiteiten die in juni 2020 werd gepubliceerd, is een belangrijk gegeven. Vanaf 2022 moeten bedrijven en financiële instellingen volgens deze Europese duurzaamheidstaxonomie rapporteren over hun activiteiten en portefeuilles. Op middellange termijn zullen de financiële geldstromen daarmee gestuurd worden. Als laatste zijn de overheden aan de beurt die eveneens de taxonomie zullen moeten hanteren in hun activiteiten.
De COVID-19-pandemie heeft een aantal stappen in de Green Deal vertraagd, maar tegelijk grijpt Europa de crisis aan om de transitie naar een duurzame economie een stevige duw in de rug te geven. De doelstellingen van de Green Deal worden immers ook ingebed in het herstelplan (NextGenerationEU) van 750 miljard euro om de gevolgen van de COVID-19-crisis te bestrijden. Europa zal dus groener uit de crisis komen.
De economische impact van een groenere wereld
De Europese Green Deal heeft verregaande gevolgen voor de economie én voor uw beleggingsportefeuille. Europa staat hier overigens niet alleen. Ook China, Zuid-Korea en Japan willen tegen 2050–2060 klimaatneutraal worden én de VS trad na de aanstelling van Joe Biden als president onmiddellijk weer toe tot het klimaatakkoord van Parijs.
Bedrijven die actief bijdragen aan het halen van de duurzaamheidsdoelstellingen van de Green Deal kunnen in de komende jaren rekenen op overheidsopdrachten en -steun voor onderzoek en ontwikkeling. Beleggers richten daarvoor hun blik op sectoren zoals alternatieve energie (waarbij ook waterstof steeds meer de aandacht trekt), energieopslag, elektrische voertuigen (inclusief aanvoerketen en laadinfrastructuur), semiconductoren, energie-efficiëntie, verwarmingstechnologie, duurzame landbouw en voeding, recyclage, etc. Door de betere groeivooruitzichten en de verhoogde beleggersaandacht liepen de waarderingen al op. Voor sommige aandelen is dit terecht. Andere zijn dan weer te ver doorgeschoten. Om een superieur rendement te halen, dient elk bedrijf beoordeeld te worden op zijn merites, risico’s en financiële situatie. Het wereldwijd streven naar duurzaamheid is een stevige rugwind, maar een te hoge waardering ondermijnt het rendement.
Onze visie op lange termijn
De transitie naar een duurzame economie wordt complex en uitdagend. De impact ervan op de zakenmodellen van bedrijven valt amper te overschatten en vereist een consciëntieuze langetermijnplanning. Uiteindelijk zal de wereld verdeeld kunnen worden in duurzame en niet-duurzame activiteiten. In Europa zal de duurzaamheidstaxonomie de rol van scheidsrechter opnemen. Niet-duurzame activiteiten zullen het steeds moeilijker krijgen om financiering te vinden en die zal bovendien steeds duurder worden. Duurzame activiteiten daarentegen zullen vlotte toegang hebben tot de kapitaalmarkten en zullen hun kapitaalkost zien dalen. Eenmaal het groene spoor gevonden, kan de beweging hierdoor versnellen. Op de beurs zullen duurzame ondernemingen hun waardering zien toenemen, terwijl de opdrogende beleggingsstromen die van niet-duurzame bedrijven blijvend zullen drukken.
Welke bedrijven erin zullen slagen zich aan te passen aan de groene realiteit en welke de paria’s worden, valt op dit moment niet met zekerheid te zeggen. Dit zal pas gaandeweg duidelijk worden. Maar ook de ondernemingen die succesvol transformeren, ontsnappen niet aan de krachten van de beurs, nl. financiële stabiliteit, rendement, groei, waardering en momentum.
Door Kristof De Graeve
Blijf op de hoogte en schrijf u in voor onze updates.
Je bent met success ingeschreven op de nieuwsbrief.